Sum 41 is samen met poppunkbands als The Offspring, Blink-182 en Good Charlotte voor veel mensen een cultgroep.
In 1996 haalde Deryck Whibley in het kleine Canadese stadje Ajax (25 km van Toronto) zijn beste vriend Steve Jos, die drumde, over om een band te vormen.
Het begin van het creatieve pad van de groep Sum 41
Zo begon de geschiedenis van een van de meest succesvolle punkrockbands. De naam van de band komt van het Engelse woord summer, wat "zomer" betekent en het nummer "41".
Het waren zoveel dagen in de zomer dat jonge jongens bij elkaar kwamen en verdere plannen bespraken om de muzikale Olympus te veroveren.
Aanvankelijk speelde Sum 41 alleen coverversies op NOFX, in concurrentie met andere schoolbands. Ze nam ook deel aan stadsmuziekwedstrijden.
Het derde lid van de groep was John Marshall, die zang zong en bas speelde.
Het eerste nummer van Sum 41 heette Makes No Difference. Het is opgenomen in 1999. De bandleden monteerden de video en stuurden deze naar een van de grootste opnamestudio's.
En ze raakten geïnteresseerd. Al in 2000 werd een contract getekend met Island Records en verscheen het eerste mini-album Half Hour of Power. De videoclip voor Makes No Difference werd later opnieuw opgenomen.
Dankzij het mini-album vond de groep succes. Dit kwam in de eerste plaats door de enorme populariteit van poppunk.
Op de golf van succes
Op de golf van succes bracht Sum 41 het jaar daarop hun eerste volledige album uit, All Killer No Filler. Het werd al snel platina.
Tegen die tijd waren er verschillende muzikanten in de groep veranderd. En de line-up werd stabieler: Deryck Whibley, Dave Baksh, Jason McCaslin en Steve Jos.
De single Fat Lip werd een soort anthem voor de zomer van 2001. Het nummer bevatte zowel hiphop als poppunk. Ze nam meteen een leidende positie in de hitlijsten van verschillende landen in.
Dit nummer (samen met In Too Deep) is te horen in een aantal tienerkomedies, waaronder American Pie 2.
Op het All Killer No Filler-album stond het nummer Summer, dat op het eerste mini-album stond. De jongens zouden het aan elk van hun albums toevoegen, maar later werd dit idee verlaten.
Na enkele honderden optredens in 2002 nam de band een nieuw album op, Does This Look Infected?. Hij werd niet minder succesvol dan de vorige. Nummers van het album werden gebruikt in games, ze waren te horen in films.
Enkele van de meest populaire nummers waren The Hell Song (opgedragen aan een vriend die stierf aan aids) en Still Waiting (dat bovenaan de hitlijsten stond in Canada en het VK).
In 2004 brachten de muzikanten hun volgende album uit, Chuck, genoemd naar de VN-vredeshandhaver. Hij redde ze tijdens een vuurgevecht in Congo. Daar nam de groep deel aan de opnames van een documentaire over de burgeroorlog.
Het album was heel anders dan de vorige. Er zat bijna geen humor in. Een van de liedjes was tegen George Bush en heette Moron. Het album begon te verschijnen en lyrische liedjes, een daarvan was Pieces.
Persoonlijk leven van Sum 41-leden
In 2004 ontmoette Derick Whibley de Canadese singer-songwriter Avril Lavigne, die vaak de "Queen of Pop Punk" wordt genoemd. Gedurende deze tijd besloot hij ook producer en manager te worden.
Na een reis naar Venetië in 2006 trouwden Derik en Avril. En ze begonnen samen te leven in Californië.
Maar in hetzelfde jaar zei Dave Baksh dat hij de punkrock beu was en dat hij gedwongen was de groep te verlaten. Met z'n drieën namen ze een nieuw album op, Underclass Hero.
En nogmaals, succes - leidende posities in de Canadese en Japanse hitlijsten. Evenals meer dan 2 miljoen verkopen wereldwijd, optredens in films en games.
Na een aanzienlijk aantal concert- en tv-optredens nam Sum 41 een korte pauze. Derik ging op wereldtournee met zijn vrouw, de rest van de leden pakten hun eigen projecten op.
Whibley en Lavigne scheiden
Eind 2009 zijn Whibley en Lavigne gescheiden. De exacte reden was niet bekend. En het volgende jaar begon het werk aan een nieuw Screaming Bloody Murder-album. De collectie werd uitgebracht op 29 maart 2011. Een nieuw lid van de band, leadgitarist Tom Tucker, nam deel aan de opname van de nummers.
Het album bleek moeilijk te zijn, er waren meningsverschillen tussen de bandleden over liedjes en video's. Maar over het algemeen kan het nog steeds geen "mislukking" worden genoemd.
Na dit album begon de groep aan een zwarte streep. In april 2013 verliet Steve Joz Sum 41. En in mei 2014 vond er een gebeurtenis plaats die het leven van Derick Whibley veranderde.
Hij werd bewusteloos gevonden door zijn vriendin Ariana Cooper in zijn eigen huis.
Er was informatie dat als gevolg van alcoholmisbruik zijn nieren en lever begonnen te falen en dat de zanger in coma raakte. Dagenlang zat de zanger tussen leven en dood. Maar de doktoren slaagden erin hem te redden en in november kon Whibley terugkeren op het podium.
In 2015 vond de band een nieuwe drummer, Frank Zummo. Tijdens een van de concerten werd ervaren gitarist Dave Baksh ingehuldigd. Hij keerde terug na een lange pauze.
De muzikanten werken aan een nieuw album. En in augustus trouwde Derick Whibley in Los Angeles met Ariana Cooper.
En terug naar creativiteit
In april 2016 werd een nieuw nummer uitgebracht, Fake My Own Death. De video is gepubliceerd op het kanaallabel Hopeless Records. In augustus werd nog een lyrisch nummer War gepresenteerd. Volgens Whibley werd ze heel persoonlijk voor hem. Het gaat over de harde strijd om het leven, over het feit dat je niet kunt opgeven.
13 Voices werd uitgebracht op 7 oktober 2016. De populariteit van poppunk is al afgenomen. Desondanks nam het album toch een leidende positie in de kijkcijfers in.
Sum 41 blijft een van de meest populaire rockbands van deze tijd. In tegenstelling tot veel muzikanten hebben artiesten elektrische gitaren niet opgegeven.
En terug naar de muziek
In 2019 bleef de band optreden en nieuwe nummers uitbrengen.
Op 19 juli 2019 kwam het album Order in Decline uit. Het klonk hetzelfde als de vorige. Het bevat zowel dynamische (Out For Blood) als lyrische nummers (Never There).
