The Dillinger Escape Plan is een Amerikaanse matcoreband uit New Jersey. De naam van de groep komt van de bankrover John Dillinger.
De band creëerde een echte mix van progressieve metal en freejazz en pionierde op het gebied van wiskundige hardcore.
Het was interessant om naar de jongens te kijken, aangezien geen van de muziekgroepen dergelijke experimenten deed.
De jonge en energieke leden van The Dillinger Escape Plan hebben de mogelijkheden van hardcore opnieuw gedefinieerd. Tijdens zijn bestaan heeft de muzikale groep meer dan 50 landen over de hele wereld bezocht.
Hoe begon het allemaal met het Dillinger Escape Plan?
The Dillinger Escape Plan werd in 1997 opgericht door het hardcore punktrio Arcane. Voor het trio speelden Adam Doll, Craig McKeon, John Fulton en Chris Penny in de bands Samsara en Malfactor (1992-1997).
Met de steun van Tom Apostolopus en Ben Weinman nam de band een titelloze demo op van The Dillinger Escape Plan.
In 1997 werd de eerste EP uitgebracht op Nowor Never Records, die uit zes nummers bestond. Na het verschijnen van het mini-album was er een kleine tour langs clubs in Amerika. Kort voor de eerste tour met een nieuwe naam verliet gitarist Derek Brantley de band. Hij werd vervangen door John Fulton.
De Dillinger Escape Plan-band werd beroemd om hun optredens, die waanzinnig wild en soms gewelddadig zijn. Al snel vestigde het beroemde label Relapse Records de aandacht op de groep, waarmee ze een contract tekende. Al snel kwam er een tweede EP uit genaamd Under the Running Board. Vrijwel onmiddellijk na de release van deze release verliet Fulton de band vanwege creatieve meningsverschillen.
Oneindigheid berekenen (1999-2001)
Het eerste volledige album Calculating Infinity werd uitgebracht in 1999. Voordat het album werd opgenomen, had bassist Adam Doll een auto-ongeluk. Hij raakte verlamd door een dwarslaesie.
De verwonding bleek alleen ernstig te zijn vanwege het feit dat Adam zich op het moment van de botsing over de schijf boog. Gitaar- en baspartijen werden opgenomen door gitarist Weinman. Baspartijen zijn grotendeels uit het werk van Doll gehaald.
Voor aanvang van de tour ter ondersteuning van het album voegde gitarist Brian Benoist zich bij de band. Jeff Wood van MOD speelde bas en Calculating Infinity kreeg positieve recensies van de underground en mainstream pers. De band trok de aandacht van voormalig Faith No More-zanger Mike Patton. Hij nodigde The Dillinger Escape Plan uit voor een tour met Mr. Bungelen.
Elke dag werden samples, lichteffecten, vuurwerk en vuur toegevoegd aan de live optredens van de groep. De jongens waren niet verlegen om experimenten te doen. Na de tour, inclusief optredens op de Warped Tour en March Metal Melt Down, verliet Wood de band om aan een persoonlijk muzikaal project te werken.
In 2000 bracht Now or Never Records The Dillinger Escape Plan opnieuw uit met de nummers. Even later verliet Minakakis de groep. De muzikant noemde het intensieve concertschema de belangrijkste reden, maar de groep blijft met hem communiceren.
Ironie Isa Dead Scene EP (2002-2003)
The Dillinger Escape Plan is begonnen met een actieve zoektocht naar een nieuwe zanger. De aankondiging werd op de officiële website van de band geplaatst. Daarnaast werd een instrumentale versie van 43% Burnt van het album Calculating Infinity uitgebracht.
De zoektocht werd voortgezet en de zangpartijen werden uitgevoerd door vrienden van de groep, onder wie Sin Ingram van de band Coalesce en Mike Patton, die ermee instemden de groep te helpen bij het publiceren van een EP. Toen Mike Patton de zang opnam, kwam de EP uit en speelde de band al optredens met Greg Puciato.
De EP Irony Is a Dead Scene werd uitgebracht door Epitaph Records. De zang op het album werd uitgevoerd door Mike Patton, Adam Doll hielp met keyboards, gesamplede digitale effecten. De EP was de laatste release van The Dillinger Escape Plan, met Doll.
De EP bevatte vier nummers. Een daarvan was een coverversie van het nummer Come To Daddy van Aphex Twin. Het album werd ook uitgebracht op vinyl in beperkte oplage met de hulp van Buddyhead Records.
Album van The Dillinger Escape Plan: Missmachine (2004-2005)
Eind 2001 accepteerde de band eindelijk Greg Puciato. Voor het eerst nam hij deel aan een concert als onderdeel van het CMJ Music Festival 2001 in New York. De band nam al snel twee nummers op voor de Black Flag-covercompilatie.
In 2003 was Baby's First Coffin te zien op de soundtrackcompilatie van Underworld. Dit was trouwens de eerste officieel uitgebrachte compositie van de groep met Greg op zang. In 2004 namen de jongens een coverversie op van My Michelle. Het stond op het Guns N' Roses-tribute-album Bring You to Your Knees.
Op 20 juli 2004 werd het eerste volledige album van de band met Puciato uitgebracht op Relapse Records. De uitgave heette Miss Machine. Het album werd uitgebracht met een oplage van 12 exemplaren in de eerste verkoopweek.
Na de release van het album werden fans van de Dillinger Escape Plan-groep in twee categorieën verdeeld. De eersten waren erg kritisch over de band vanwege het overdreven kunstenaarschap en een sterk verschil met de eerste albums. En de laatste daarentegen begon de groep praktisch te vergoddelijken.
De controversiële en nogal controversiële release werd gevolgd door concerten gedurende twee jaar. Kortom, The Dillinger Escape Plan fungeerde als headliners. Ze trad echter ook op als openingsact voor bands als Slipknot, System of a Down en Megadeth. De tour was niet zonder blessures. Eind 2004 beschadigde gitarist Benoit de zenuwuiteinden aan zijn linkerhand. En hij kon pas in 2005 terugkeren naar het podium.
Plagiaat (2006)
In juni 2006 werd een exclusieve EP met de titel Plagiaat uitgebracht op iTunes. De release was een verzameling coverversies uitgevoerd door The Dillinger Escape Plan. Datzelfde jaar werd de eerste dvd, Miss Machine: The DVD, uitgebracht. Tijdens de opname van Plagiaat speelde James Love gitaar. In de zomer van 2006 ging de band op tournee als supportband met AFI en Coheed en Cambria.
Vier shows voor het einde van de tour ging Weinman om onbekende persoonlijke redenen naar huis. Greg Puciato zei dat de reden de groeiende spanning was tussen Weinman en Chris Penny. Op 4 augustus speelde de band hun eerste show als een viertal in Indianapolis, Indiana, in de Murat Theatre Egyptian Room. In 2007 werd aangekondigd dat Weinman de groep verliet vanwege gezondheidsproblemen en onvoldoende financiële situatie.
Terwijl ze op tournee waren, benaderden Coheed en Cambria Chris Penny om zich fulltime bij hen aan te sluiten als hun drummer. Penny was het daarmee eens. Als gevolg hiervan zat The Dillinger Escape Plan eind 2007 zonder drummer.
Album van The Dillinger Escape Plan: Ire Werken (2007-2009)
In 2007 voltooide de band het werk aan het volgende volledige album, Ire Works, dat werd geproduceerd door Steve Evetts. De opname vond plaats in zijn persoonlijke studio Omen Room in Los Angeles.
De drums zijn opgenomen in Sonikwire Studios in Californië. Op 15 juni 2007 maakte The Dillinger Escape Plan de titel van het album bekend. Ze kondigde ook aan dat Chris Penny was verhuisd naar Coheed en Cambria. In plaats van Chris nam Gil Sharon van de Stolen Babies drums op het album op.
Het album Ire Works werd uitgebracht op 13 november 2007, dat binnenkwam op nummer 142 in de Billboard 200 met een verkoop van ongeveer 7 exemplaren. De positie veranderde echter al snel, aangezien het label Relapse Records geen rekening hield met voorverkoop. Door de herberekening liep het aantal op tot 11 duizend exemplaren.
Gitarist Brian Benoit nam deel aan de opname van het album. Door ziekte kon hij echter niet deelnemen aan de daaropvolgende tour. In zijn plaats was Jeff Tuttle van Capture the Flag (Tuttle deed niet mee aan de opname). Het album Ire Works vond zowel commercieel succes als positieve recensies van muziekcritici.
Een interessante opmerking verscheen in een artikel op de pagina's van Allmusic: "Het Dillinger Escape Plan moet voorzichtig zijn, anders hebben ze alle voorwaarden om zoiets als Radiohead in metalcore te worden." Op 6 februari 2008 'braken' twee composities van de groep door op televisie in de Verenigde Staten.
De track Milk Lizard is te horen in de film CSI: NY (episode Playing With Matches). De band speelde het nummer Black Bubblegum live als onderdeel van het tv-programma Late Night with Conan O'Brien. In januari 2009 verliet Gil Sharon de band. Billy Rymer werd de nieuwe drummer.
In 2009 trad The Dillinger Escape Plan op in Australië op het festival Soundwave 2009. Op dit festival deelden de heren het podium met Nine Inch Nails.
Albums van The Dillinger Escape Plan: Option Paralysis en One of Us Is the Killer
Op 27 mei 2009 kondigde Weinman aan dat de band het label Party Smasher Inc. Dit project kwam tot stand in samenwerking met het Franse label Season of Mist. In mei 2010 bracht The Dillinger Escape Plan hun vierde album uit op het nieuwe label. Opgenomen door Steve Evetts.
Het album heette Option Paralysis. Volgens Puciato werd het de zwaarste in de geschiedenis van de groep en in zijn muzikale carrière. De tour ter ondersteuning van het album begon in december 2009 vanuit Noord-Amerika.
In februari en maart speelde de band verschillende shows met Darkest Hour, Animals as Leaders en I Wrestled a Bear Once als headliners. De band ontving de Golden Gods-prijs van het tijdschrift Revolver in de categorie Best Underground Band.
Na een tournee door Europa nam de band deel aan het festival Warped Tour 2010 (24 juni tot 15 augustus). Op 12 januari 2011 onthulde Greg Puciato in een interview met Metal Injection Livecast dat de band aan nieuw materiaal werkte. En het zal in 2012 als EP of als volledig album worden uitgebracht. In 2011 toerde de band echter met de Deftones. Het duurde negen weken (van april tot juni).
Eind 2011 en begin 2012 concerten met de Mastodon-groep vonden plaats in de VS en Groot-Brittannië. Daarna was er een optreden op het Soundwave festival in Australië. In augustus 2012 verliet Jeff Tuttle de band.
Op 21 november presenteerde de groep een video waarin ze de release van het album in het voorjaar van 2013 aankondigden. Ze kondigde ook de ondertekening aan van een platencontract met Sumerian Records.
Op 24 november nam de band deel aan het California Metalfest. Ze trad op met bands als Killswitch Engage en As I Lay Dying. Een paar weken na de shows kondigde Weinman aan dat James Love de nieuwe gitarist zou worden. Hij speelde al met de band op tournee ter ondersteuning van het Miss Machine-album.
Album Een van ons is de moordenaar
Op 13 februari 2013 werd de titel van het vijfde album, One of Us Is the Killer, aangekondigd. Het album werd uitgebracht op 14 mei 2013. De release werd voorafgegaan door een teaser van zes minuten die door de band op YouTube werd geplaatst. Op 23 augustus verscheen de eerste videoclip van When I Lost My Bet. De videoclip werd geregisseerd door Mitch Massie.
In 2016 maakten de bandleden bekend dat de band in 2017 zou stoppen met activiteiten. De jongens brachten vervolgens hun nieuwste album uit, Dissociation.
In 2017 voerde The Dillinger Escape Plan een concerttournee uit ter ondersteuning van het nieuwe album. De bandleden zijn niet vergeten hun belofte na te komen. Bij het laatste concert kondigde de leider van de groep de beëindiging van de activiteiten van de muziekgroep aan.
The Dillinger Escape Plan is een muzikale band die dankzij zijn informele kijk op hardcore in de harten van miljarden "fans" zal blijven.
