Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie

Nick Cave and The Bad Seeds is een Australische band die in 1983 werd opgericht. Aan de oorsprong van een rockband ligt talent Nick Grot, Mick Harvey en Blixa Bargeld.

advertenties
Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie
Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie

De samenstelling veranderde van tijd tot tijd, maar het waren de drie gepresenteerde die het team naar het internationale niveau wisten te brengen. De huidige samenstelling omvat:

  • Warren Ellis;
  • Martin P Casey;
  • George Viestica;
  • Toby verdomme;
  • Jim Sklavunos;
  • Thomas Widler.

Nick Cave and the Bad Seeds is een van de meest memorabele acts uit het alternatieve rock- en postpunktijdperk van midden jaren tachtig. De muzikanten hebben een aanzienlijk aantal waardige lp's uitgebracht. In 1980 kwam de vijfde LP Tender Prey uit. Het markeerde de overgang van de band van post-punk naar een alternatief rockgeluid.

Geschiedenis van Nick Cave en de Bad Seeds

Het begon allemaal in 1983 na de ontbinding van een andere legendarische band, The Birthday Party. Deze groep omvatte: Cave, Harvey, Roland Howard en Tracey Pugh.

In de fase van het schrijven van de EP Mutiny / The Bad Seed ontstonden er creatieve meningsverschillen tussen de muzikanten. Na een ruzie tussen Nick en Howard viel het team uiteindelijk uit elkaar.

Al snel werkten Cave, Harvey, Bargeld, Barry Adamson en Jim Thirwell samen om een ​​nieuw project te creëren. Was het de begeleidingsband van Nicks solo-geesteskind Man Or Myth?

Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie
Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie

In 1983 begonnen de muzikanten met het opnemen van hun debuutcomposities. Maar de sessie moest worden uitgesteld vanwege Cave's tour met The Immaculate Consumptive.

In december van hetzelfde jaar keerde de solist terug naar Melbourne, waar hij een tijdelijke begeleidingsband vormde met Pugh en Hugo Reis. Op 31 december 1983 vond een liveconcert plaats in St. Kilda. Na de tour keerde Nick terug naar Londen.

De eerste cast van het nieuwe project omvatte: Cave, Adamson, Race, Bargeld en Harvey. De muzikanten traden een half jaar op onder de naam Nick Cave and The Cavemen. En slechts een jaar later begon het team zichzelf Nick Cave and the Bad Seeds te noemen.

Presentatie van het debuutalbum van de band, Nick Cave and the Bad Seeds

Halverwege de jaren tachtig kwam het debuutcompilatiealbum From Her to Eternity van de band uit. Enige tijd later kondigden Reis en toerende gitarist Edward Clayton-Jones aan dat ze de band zouden verlaten om hun eigen project voort te zetten. Al snel creëerden ze de groep The Wreckery.

Nadat de getalenteerde Reis en Lane het team verlieten, verhuisde het team naar West-Berlijn. In 1985 presenteerden de muzikanten het album The Firstborn Is Dead aan fans van hun werk. Een jaar later werd de discografie van de band aangevuld met een andere collectie, Kicking Against the Pricks.

Piekpopulariteit van Nick Cave and the Bad Seeds

In 1986 sloeg het noodlot toe. Feit is dat Pugh stierf aan epilepsie. Na de presentatie van Your Funeral, My Trial verliet Adamson de band. Ondanks het vertrek van de deelnemers begon de populariteit van het team exponentieel toe te nemen.

De muzikanten namen het album Tender Prey op met een gastgitarist van Kid Congo Powers. Niet lang daarna voegde een ander nieuw lid zich bij de groep. Het gaat over Roland Wolf.

De presentatie van de track The Mercy Seat maakte fans en critici duidelijk dat de band bovenaan staat. Begin jaren 2000 presenteerde Johnny Cash zijn versie van de gepresenteerde compositie, inclusief deze op zijn eigen album American III: Solitary Man.

De toename in populariteit en erkenning op wereldniveau beviel de leden van de groep nog steeds niet. Sommigen gebruiken drugs en sommigen gebruiken alcohol.

Voor wie de biografie van Nick Cave and the Bad Seeds wil voelen, is de documentaire film The Road to God Knows Where een must-see. De film beschrijft de tournee van 1989, die plaatsvond in Amerika.

Verhuizen en nieuwe teamleden

New York is Nick Cave beu. De muzikant besloot naar Sao Paulo te verhuizen. Dit evenement vond plaats na de Tender Prey-tour en de afkickkliniek.

In 1990 presenteerden de muzikanten de LP The Good Son. Commercieel gezien is het werk geslaagd te noemen. De meest populaire nummers op de collectie zijn The Ship Song en The Weeping Song.

Wolf en Powers werden vervangen door Casey en Savage. Begin jaren negentig verscheen het stuwende album Henry's Dream. Critici merkten de toegenomen hardheid van het geluid op. In 1990 werd een live-compilatie genaamd Live Seeds uitgebracht.

Later keerden de muzikanten terug naar het hart van Groot-Brittannië om Let Love In op te nemen. Tot de toptracks van het nieuwe album behoren de tracks Loverman en Red Right Hand. Tijdens de release voegde Sklavunos zich bij de line-up van de band.

In 1996 werd de discografie van de band aangevuld met een nieuwe collectie. We hebben het over de longplay Murder Ballads. Het was begin 2020 de best verkochte release. Het album bevat een coverversie van Henry Lee van PJ Harvey. De compilatie bevatte de track Where the Wild Roses Grow (met medewerking van Kylie Minogue).

De langspeler The Boatman's Call (1997) onderscheidt zich door composities waarin Nick Cave letterlijk al zijn negativiteit liet horen. Op dit moment had de muzikant ernstige problemen in zijn persoonlijke leven. Een promotionele touropname werd pas in 2008 uitgebracht onder de titel Live at the Royal Albert Hall. Na de presentatie trouwde Nick en verdween even.

Het werk van Nick Cave en de Bad Seeds in de vroege jaren 2000

Al snel keerde Nick Cave terug naar creativiteit. Het resultaat van een lange pauze was de presentatie van de geweldige collectie Original Seeds. Daarnaast werd de compilatie The Best of Nick Cave and the Bad Seeds uitgebracht.

Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie
Nick Cave and the Bad Seeds: bandbiografie

Het begin van 2001 stond in het teken van de release van de LP No More Shall We Part. De getalenteerde Kate en Anna McGarrigle namen deel aan de opname van de collectie. Fans en muziekrecensenten ontvingen de nieuwigheid zeer positief.

In 2003 werd de discografie van de band aangevuld met een nieuw album, Nocturama. Deze collectie is interessant voor de terugkeer van groepsarrangementen. Recensies van critici waren gemengd, maar op de een of andere manier waren de fans in de wolken met het werk.

Bargeld, die aan de wieg stond van de rockband, vertelde de "fans" dat ze het project zou verlaten. Het trieste nieuws weerhield de muzikanten er niet van om het 13e studioalbum Abattoir Blues / The Lyre of Orpheus uit te brengen, waar Bargeld werd vervangen door James Johnston van de Gallon Drunk-groep.

Fans luisterden enthousiast naar ballads met een koor en agressieve rock. Het nieuwe werk werd goed ontvangen door muziekliefhebbers en gezaghebbende muziekcritici. Een jaar later verscheen de compilatie B-Sides & Rarities. In 2007 werd de Abattoir Blues Tour dvd-boxset uitgebracht met optredens in de VS en Europa.

Oprichting van het Grinderman-project

In 2006 werden Ellis, Casey en Sklavunos de oprichters van het nieuwe Grinderman-project. Nick nam het over als gitarist. In 2007 werd het gelijknamige album uitgebracht en in oktober werd Cave opgenomen in de ARIA Hall of Fame.

In 2008 werd de discografie van de band aangevuld met de schijf Dig, Lazarus, Dig! Ter ondersteuning van de nieuwe collectie gingen de muzikanten op tournee in Europa en de Verenigde Staten van Amerika.

Tijdens de tour gingen de jongens zonder de vertrokken Johnston. De jongens waren begin 2009 curator van het eerste All Tomorrow's Parties-evenement in Australië. Na het festival kondigde Mick zijn afscheid aan. Vanaf nu bleef Nick Cave het enige lid van de originele line-up. Al snel kwam er een nieuwe muzikant bij de groep. Het gaat over Ed Kepper. De nieuwkomer voltooide de begonnen tour met het team.

Na het verlaten van de tour kondigde de band aan dat ze een pauze namen. In 2010 breidde het zijproject zijn discografie uit met een tweede studioalbum. We hebben het over de collectie Ginderman 2. Een jaar later brak een project van een derde partij uit. Het laatste live optreden vond plaats op het Meredith Music Festival.

Nick Cave en de Bad Seeds vandaag

In 2013 werd de discografie van de band aangevuld met een nieuw album. We hebben het over de collectie Push the Sky Away. Adamson nam deel aan de opname van het nieuwe album, die later deelnam aan verschillende tours.

Kepper voegde zich korte tijd bij de selectie en werd al snel vervangen door Viestica. George speelde gitaar op sommige nummers van de nieuwe LP. Datzelfde jaar, tijdens de zomerconcerten in de VS, vormden Cave, Ellis, Sklavunos, Adamson en Casey Live from KCRW.

Het jaar daarop toerde de muzikanten door Noord-Amerika. Daarnaast hield de frontman van de band een aantal soloconcerten.

Een jaar later verving Barry Dummit als reizende artiest. Tegelijkertijd nam Toby niet deel aan de opname van het nieuwe album en keerde Adamson nooit terug.

In de zomer van 2016 kondigde Nick de release aan van de documentaire One More Time With Feeling. Skeleton Tree werd rond deze periode opgenomen. In 2017 begon het proces van het maken van de schijf die de Push the Sky Away-trilogie voltooit. In de zomer speelde Ellis verschillende live-orkestconcerten in Melbourne met Nick, waarbij verschillende films werden uitgezonden.

In 2019 presenteerden de muzikanten het album Ghosteen, dat in twee delen verscheen. Zoals Kay zegt, zijn de nummers in het eerste deel "kinderen", en in het tweede - "hun ouders". Het album bevat slechts 11 nummers.

Nick Cave en de slechte zaden in 2021

advertenties

Eind februari 2021 presenteerde de band het 18e studioalbum aan fans van hun werk. We hebben het over de collectie Carnage. Warren Ellis, een oude vriend van Nick Cave, hielp de muzikanten bij het werken aan de plaat. De collectie bevat 8 tracks. De release van het album werd vorig jaar bekend. De plaat is al beschikbaar op streamingdiensten en het album zal in het late voorjaar van 2021 op cd en vinyl verschijnen.

   

next Post
Afrojack (Afrodzhek): biografie van de kunstenaar
vr 11 december 2020
Niet elke muziekliefhebber slaagt erin om populair te worden zonder overduidelijk talent te beschikken. Afrojack is een goed voorbeeld van op een andere manier carrière maken. Een simpele hobby van een jonge man werd een kwestie van leven. Hij creëerde zelf zijn imago, bereikte aanzienlijke hoogten. De jeugd en jeugd van de beroemdheid Afrojack Nick van de Wall, die later bekendheid verwierf onder het pseudoniem Afrojack, […]
Afrojack (Afrodzhek): biografie van de kunstenaar