Luscious Jackson, opgericht in 1991 in New York City, heeft lovende kritieken gekregen voor zijn muziek (tussen alternatieve rock en hiphop in). De originele line-up bestond uit: Jill Cunniff, Gabby Glazer en Vivian Trimble.
Drummer Kate Schellenbach werd lid van de band tijdens de opnames van het eerste mini-album. Luscious Jackson bracht hun werk uit op het Grand Royal-label, dat eigendom was van een sponsor in samenwerking met Capitol Records.
Na het mini-album In Search of Manny toonde de band hun volgende album, Natural Ingredients, met positieve recensies. In hetzelfde jaar werd de groep een van de trekpleisters van het Amerikaanse festival Lollapalooza.
Het volgende album Fever in Fever Out kwam uit in 1996. Vivian Trimble verliet de groep in 1998. En in 1999 bracht de band het album Electric Honey uit. Het jaar daarop werd de definitieve stopzetting van gezamenlijke optredens aangekondigd. Hierop eindigde de 10-jarige geschiedenis van de groep voor meisjes.
Het begin van Luscious Jackson's reis
In 1991 creëerden Jill Cunniff en Gabby Glaser de eerste showcase van de band dankzij tips die ze kregen van het bedienen van klanten in een coffeeshop. Het eerste live optreden van de band was tijdens een concert van de Beastie Boys en Cypress Hill.
Tegelijkertijd besloot Kate Schellenbach, een lid van de Beastie Boys, om lid te worden van de Luscious Jackson-groep en ging achter de percussie-instrumenten zitten. Vivian Trimble nam de keyboards en achtergrondzang over.
In 1992 bracht de groep meisjes het mini-album In Search of Manny uit, dat bestaat uit drie nummers van de originele demo, evenals vier nieuwe nummers. De nummers Let Yourself Get Down en Daughters of The Kaos werden uitgebracht als promotionele singles. Voor het laatste nummer is een video opgenomen.
Eerste grote successen
Deze singles zouden worden opgenomen in de aanstaande Daughters of the Kaos EP. Maar Luscious Jackson bracht hun allereerste LP uit voor Grand Royal Natural Ingredients.
Dit album bevatte drie hits: City Song, Deep Shag en Here. Die laatste was zelfs te zien in de film Clueless van Alyssia Silverstone. De groep stopte daar niet en maakte muziekvideo's voor alle drie de hits.
De groep behaalde aanzienlijk succes in 1994-1995. Op dit moment namen de meisjes deel aan de beroemde Lollapalooza-tour. En ook herhaaldelijk werden ze gasten van populaire tv-shows. Een van die shows was Saturday Night Live, Viva Variety en MTV's 120 Minutes. Bovendien verschenen de meisjes samen met Sidney Crawford ook in het mode "segment" van het MTV House of Style-kanaal.
Speciale aandacht werd besteed aan het team in een aflevering van de tekenfilm "The Adventures of Pete and Pete" (van Nickelodeon), waar de groep vier nummers zong: Angel, Satellite, Pele Merengue en Here.
Tijdens een tournee in 1995 namen Vivian Trimble en Jill Cunniff een verzameling zachte akoestische nummers op, de Kostars. Het album werd in 1996 uitgebracht met medewerking van Kate Schellenbach en Gabby Glaser. Evenals Gina en Dina Ween van Ween. Josephine Wiggs, bassist van The Breeders, was de producer.
Commercieel succes
Een zeer succesvolle periode van het Luscious Jackson-team wordt beschouwd als 1996-1997. Terwijl ze de release van hun tweede volledige album, Fever in Fever Out, promootten, stonden de meisjes bovenaan de Billboard Top 40 met Naked Eye.
Ook werden op dat moment twee nieuwe singles uitgebracht: Under Your Skin en Why Do I Lie?. Ze werden later gebruikt bij de vertoning van de film Good Will Hunting van Gus Van Sant. Fans van Luscious Jackson zijn de trotse bezitters geworden van een cd met tien Tip Top Starlets demo-tracks.
Het uiteenvallen van Luscious Jackson
Luscious Jackson begon 1998 met I'm Got a Crush on You van George Gershwin. Dit gebeurde voor het album Red Hot Organization, een compilatie van Red Hot + Rhapsody.
Dit album was opgedragen aan George Gershwin, die geld inzamelde voor vele goede doelen die vochten om het bewustzijn van aids onder de Amerikaanse bevolking te vergroten.
De muzikanten werden lid van het reclamebureau The Gap. Hun kerstadvertentie Let It Snow! Laat het sneeuwen! Let It Snow! werd uitgeroepen tot de meest populaire van alle tv-campagnes.
Moe van het touren, was er een verlangen om deel te nemen aan andere muzikale projecten. Dit was voor Vivian Trimble aanleiding om Luscious Jackson te verlaten. Toen brachten Vivian Trimble en Josephine Wiggs een album uit genaamd Dusty Trails.
In 1999 bracht Luscious Jackson hun derde volledige LP uit, Electric Honey, en de single Lady Fingers. De single was een groot succes, de video werd zelfs in rotatie gebracht op VH1. Daarnaast verscheen Lady Fingers in een aflevering van de populaire televisieserie Buffy the Vampire Slayer.
De tweede single, getiteld Nervous Breakthrough, werd zonder video uitgebracht en was geen commercieel succes. Plannen om een derde single van Devotion te lanceren werden geannuleerd wegens afnemende belangstelling voor het album. Tegelijkertijd lag er al een remix voor de radio klaar. In 2000 kondigde Luscious Jackson aan dat ze niet langer liedjes zouden opnemen en niet meer zouden touren.
