George Benson - zanger, muzikant, componist. Het hoogtepunt van de populariteit van de kunstenaar kwam in de jaren 70 van de vorige eeuw. George's werk combineert op organische wijze elementen van jazz, softrock en ritme en blues. Er staan 10 Grammy-beeldjes op zijn plank met onderscheidingen. Hij kreeg een ster op de Walk of Fame.
Kinderen en tieners
De geboortedatum van de muzikant is 22 maart 1943. Hij werd geboren in het kleine stadje Pittsburgh (Pennsylvania). Als kind werd hij geïnspireerd door het leven in de Afrikaans-Amerikaanse wijk Hill.
George is al van kinds af aan geïnteresseerd in muziek. Hij won een zangwedstrijd en later, met het offer van zijn stiefvader, beheerste hij het spelen van gitaar en ukelele. Het eerste optreden leverde de jongeman een paar dollar op en een staande ovatie van het publiek.
Hij begon vroeg met werken. Vanaf zijn achtste werkte de man in een nachtclub. Ouders waren tegen vroege bevalling, maar ze gingen niet tegen de wil van hun zoon in. Tegen die tijd was hij zelfvoorzienend.
Tijdens een van de toespraken werd George Benson opgemerkt door lokale managers. Na het optreden benaderden ze de muzikant om aan te bieden een demo-compilatie op te nemen. De compositie van de schijf bevat de werken van She Makes Me Mad en It Should Have Been Me.
Aan het einde van de jaren vijftig stelde George een vocaal en instrumentaal ensemble samen. Zijn geesteskind heette The Altairs. De jongens die zich bij het team voegden, zaten op dezelfde muzikale golf. Eerst bestudeerden ze de basisprincipes van compositie en begonnen toen het toen populaire genre van ritme en blues uit te proberen.
Benson streefde altijd naar onafhankelijkheid, dus na zijn afstuderen aan de middelbare school begon hij muziek nauw te bestuderen. Zijn leraar was de organist Jack McDuff.
Het creatieve pad en de muziek van George Benson
De presentatie van de debuut-LP van de zanger vond plaats toen hij iets meer dan 20 jaar oud was. Hij nam de plaat op als leider van een instrumentale groep. De collectie heette The New Boss Guitar. De LP bevatte 8 nummers en werd gemixt door de getalenteerde virtuoos Jack McDuff.
Op de golf van populariteit vond de release van het tweede studioalbum plaats. Het gaat over de It's Uptown-compilatie. De muzikanten Lonnie Smith en Ronnie Kuber namen deel aan de totstandkoming van de schijf. Door verschillende succesvolle covers en tracks leerden duizenden muziekliefhebbers van het bestaan van The George Benson Quartet, onder leiding van George Benson.
Bij zonsondergang van de jaren 60 vond de presentatie van de schijf plaats, wat soms de populariteit van Benson en zijn team zal vergroten. Het George Benson Cookbook wordt nog steeds beschouwd als het hoogtepunt van George's werk. De frontman van de band nodigde nieuwe drummers uit voor de line-up, die de tracks een nog kleurrijker en rijker geluid gaven.
Na het verschijnen van de tracks All of Me, Big Fat Lady en Ready and Able kreeg George een verleidelijk aanbod. Hij werd uitgenodigd om deel te nemen aan de Miles Davis-track Paraphernalia. Daarna tekende hij een contract bij de Verve Label Group.
Op de golf van populariteit presenteert George Benson nog een "sappige" longplay The Other Side of Abbey Road. Het album werd bekroond met covers van nummers van The Beatles, evenals verschillende originele werken.
Halverwege de jaren 70 werd de discografie van de zanger aangevuld met de LP Bad Benson. De collectie slaagde erin om de bovenste regel van de prestigieuze Amerikaanse Billboard-hitlijst te veroveren. Het was een echte doorbraak.
Hij vergat de samenwerkingen niet. Een solocarrière weerhield George er niet van om samen te werken met artiesten van Creed Taylor Incorporated. Na de première van het Benson & Farrell-project ging hij onder de "vleugel" van Warner Bros. verslagen.
Een Grammy krijgen
Opnamestudio Warner Bros. Records deed er alles aan om ervoor te zorgen dat George's werk "groeide". Met hun hulp ontving de artiest de eerste Grammy-prijs. Tijdens de prijsuitreiking presenteerde Benson de nieuwe LP Breezin' en de eerste single This Masquerade.
Interessant genoeg trad hij tot nu toe zelden op als hoofdvocalist. Erkenning in Europese landen en in Amerika heeft de positie van de kunstenaar radicaal veranderd. Zijn stemgegevens worden bewonderd door miljoenen fans over de hele wereld.
Het begin van de jaren tachtig bracht muzikale experimenten met zich mee. In het kielzog van trendy muziekgenres neemt de zanger het album Give Me The Night op. Merk op dat George met de gepresenteerde collectie ook zijn debuut maakte als producer. Het titelnummer van het album stond bovenaan de R & B-hitlijst.
In de jaren 90 werd de bijdrage van George aan de ontwikkeling van cultuur echt gewaardeerd op het hoogste niveau. Boston College kende de artiest een eredoctoraat in de muziek toe. In 2009 ontving hij de Jazz Master Award. In de nieuwe status trad hij op op verschillende prestigieuze festivals.
In de daaropvolgende jaren bracht hij praktisch geen studioalbums uit. George toerde veel en verscheen ook op tv-shows en festivals. Gedurende deze tijd werden drie volledige lp's uitgebracht.
Details van het persoonlijke leven van George Benson
Johnny Lee slaagde erin om ooit en voor het leven de harten van een muzikant te winnen. Vrijwel onmiddellijk nadat ze de relatie hadden gelegaliseerd, werd de eerstgeborene in het gezin geboren. Het paar stopte niet bij één kind. Ze voeden zeven kinderen op.
In een van de laatste interviews zei George dat hij nog steeds aardig is voor zijn vrouw. Ze gaat vaak met hem mee op tournee. Hij zei dat het dankzij Johnny Lee's liefde en steun was dat de Grammy's op zijn plank met prijzen prijkten.
George Benson momenteel
In 2020 werd de discografie van de artiest aangevuld met het live-album Weekend in Londen. De collectie werd geadverteerd in populaire sociale netwerken. Het album werd warm onthaald door de fans.
Het tourschema voor 2021 staat al op de officiële website van de artiest. Aankomende concerten zijn gepland in Australië en het VK.
